اثبات توسل وتبرک بہ آثارپیامبر از دایره ی قرآن،سنت وسلف صالح امت...
بخش(5)
«صفيه دختر عبد المطلب» ، عمه پيامبر گرامى(صلی عیله وسلم)، در رحلت حضرت(صلی عیله
وسلم) اشعارى سرود كه دو بيت آن اين است:
**«الا يا رسول الله انت رجاؤنا**
**و كنت بنا برا و لم تك جافيا**
**و كنت بنابرا رئوفا نبينا**
**لبيك عليك القوم من كان باكيا» (36)**
اى پيامبر گرامى تو اميد ما هستى، تو فرد نيكوكارى بودى و هرگز جفا ننمودى، تو به ما نيكوكار و مهربان بودى، اى پيامبر ما، از اين قوم هر كس گريان است، بايد بر تو اشك بريزد .از اين قطعه شعر كه در محضر صحابه پيامبر القاء شده و مورخان و سيره نويسان آن را نقل نمودهاند، امور زير استفاده مىشود:
1-اولا: مكالمه با ارواح و به اصطلاح خطاب به رسول گرامى پس از درگذشت، يك كار جائز و رايجى بوده است، و بر خلاف انديشه «وهابيان یا همان متسلفین افراطی » اين نوع خطابها نه شرك است و نه لغو، آنجا كه گفت: «الا يا رسول الله» .